Transport kombinowany – transport ładunków wykorzystujący więcej niż jedną gałąź transportu[1]. Regułą jest wykorzystanie tylko jednej jednostki ładunkowej na całej trasie przewozu oraz wykorzystanie transportu kolejowego, żeglugi śródlądowej bądź morskiej na głównej trasie przejazdu. Trasy dowozowe i odwozowe do głównego środka transportu wykonywane są za pomocą transportu samochodowego.
Ustawa o transporcie drogowym ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym rozdział 1, art. 4 precyzyjnie zdefiniowała transport kombinowany jako przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub większy korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu początkowego lub końcowego oznacza przewóz:
Transport multimodalny to przewóz towarów przez co najmniej dwie różne gałęzie transportu, transport intermodalny to zawężenie transportu multimodalnego: w transporcie intermodalnym towar nie zmienia jednostki ładunkowej lub pojazdu, w którym jest przewożony. Transport kombinowany jest więc formą transportu intermodalnego (zawierającego się w multimodalnym), gdzie wyróżnia go fakt, że główna część przewozu jest realizowana między terminalami przez transport kolejowy lub żeglugę śródlądową, lub żeglugę morską bliskiego zasięgu, a dowozy i odwozy są wykonywane przez transport drogowy i to na ściśle określonych odległościach. Warto tu wspomnieć, że przewozy kombinowane wykonane przez kolej i transport drogowy noszą nazwę piggyback transport[2].
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search